จองบ้านพักเขาใหญ่อย่างไรไม่ให้โดนหลอก

ทุกท่านครับอีกเรื่องหนึ่งที่เรามักจะได้ยินกันอยู่เสมอๆ ก็คือเรื่องของการจองบ้านพักเขาใหญ่แล้วโดนหลอกเพราะเมื่อไปถึงสถานที่จริงกลับไม่มีประวัติการจองเอาไว้ซึ่งเรื่องเหล่านี้นั้นมันไม่ได้มีเฉพาะแค่ที่บ้านพักเขาใหญ่อย่างเดียวหรอกครับแต่มักจจะเกิดกับที่พักที่อยู่ใกล้สถานที่ท่องเที่ยวที่มีคนเที่ยวมาก ๆโดยมิจฉาชีพเองจะอาศัยโอกาสนี้ปลอมแปลงตัวเพื่อทำทีเข้าไปเป็นเจ้าหน้าที่รับจองหลอกล่อให้เราโอนเงินก่อนที่จะเชิดเงินหนีดังนั้นในบทความวันนี้ผมเองมีภูมิคุ้มกันในเรื่องของการจองที่พักแล้วไม่โดนหลอกมาฝากทุกท่านกันครับ 

สำหรับวิธีการจองที่พักแล้วไม่โดนหลอกวิธีแรกที่ได้ผลดีที่สุดเลยก็คือ การจองกับเจ้าของสถานที่พักโดยตรง” ครับ เพราะเนื่องจากว่ากาจองกับสถานที่โดยตรงนั้นทำให้เราแน่ใจได้ว่ามีที่พักจริง ไม่โดนหลอกโดยเราอาจจะหาเบอร์โทรจากสมุดหน้าเหลืองหรือเปิดเว็บไซต์เอาก็ได้ซึ่งวิธีนี้ไม่ใช่ใช้ได้กับบ้านพักเขาใหญ่เท่านั้นนะครับหากแต่ยังใช้ได้กับทุกสถานที่อีกด้วย 

ส่วนวิธีที่สองที่หลีกเลี่ยงการโดนหลอกก็คือการจองผ่านตัวแทนที่เชื่อถือได้ซึ่งในปัจจุบันนี้มีให้ได้เลือกใช้บริการกันอย่างมากมายครับมิหนำซ้ำแต่ละเจ้าก็ยังมีโปรโมชั่นลดแลกแจกแถมเพื่อให้คนมาใช้บริการผ่านตนเองมากขึ้นดังนั้นการจองผ่านตัวแทนที่น่าเชื่อถือหรือเชื่อถือได้นอกจากจะการันตีว่าได้ที่พักแน่นอนแล้วเราเองยังได้ส่วนลดพิเศษหรือของแถมต่างๆ อีกด้วยครับเรียกว่าคุ้มยิ่งกว่าคุ้มจริงๆ 

สวัสดีค่ะ รีวิวนี้เป็นรีวิวภาคต่อจากการที่ฉันได้ไปยุโรปนะคะ ขอท้าวความก่อนว่าฉันไปยุโรปกับทัวร์ยุโรปค่ะ เพราะฉันมั่นใจว่า จ่ายครั้งเดียวจบ งบไม่บานปลาย แน่นอนที่สุด เมื่อไปถึงแล้วก็เป็นเช่นนั้นจริง ๆ คราวที่แล้วฉันได้รีวิวเรื่องเกี่ยวกับกรุงโรม ประเทศอิตาลี ซึ่งฉันได้ไปเที่ยวที่สนามกีฬาโคลอสเซียม และประตูชัยคอนแตนตินมาค่ะ มารีวิวฉบับนี้ฉันขอนำทุกท่านที่ได้อ่าน ไปพบกับ…น้ำพุเทรวี่ ค่ะ ตอนแรกฉันก็ไม่ค่อยเข้าใจหรอกนะคะว่า ไปเที่ยวยุโรป ไปดูทำไมกับแค่น้ำพุ แต่น้ำพุนี้ไม่ธรรมดาจริง ๆ ค่ะ เพราะน้ำพุเทรวี่เป็นจุดกำเนิดของเสียงเพลง ทรีคอยน์ออฟเดอร์ฟาวด์เท่น ที่โด่งดัง

นอกจากนี้น้ำพุแห่งนี้ยังเป็นจุดที่พวกเราสามารถชมความสวยงามของงานประติมากรรมหินอ่อนแบบบาร็อค ซึ่งเป็นเรื่องราวของเทพมหาสมุทร ตามตำนานกล่าวเอาไว้ว่าหากใครได้มาถึงน้ำพุแห่งนี้แล้วโยนเหรียญอธิษฐานทิ้งไว้จะได้กลับมาเยือนกรุงโรมอีกครั้งหนึ่งค่ะ ที่บริเวณน้ำพุเทรวี่นี้นะคะ เราจะได้เห็นผู้คนเบียดเสียดยัดเยียดแน่นจนแทบไม่มีที่ยืน ถ้าหากว่าให้ฉันสังเกตกับการมาเที่ยวยุโรปครั้งนี้ ฉันสามารถประเมินด้วยสายตาได้ว่า ณ กรุงโรม น้ำพุเทรวี่ผู้คนจะจอแจ และมีมากกว่าที่ไหน ๆ ในกรุงโรม ฉันเดาเอาว่าอาจจะเป็นเพราะความสวยงามทางสถาปัตยกรรม ที่สวยงามมากจึงทำให้คนหลั่งไหลกันมา แต่มันก็สวยจริงๆ นะคะ ตรึงตาตรึงใจได้เลยทีเดียว เพราะเหตุนี้เองคนที่มาเยือนยุโรปจึงแห่แหนกันมาที่น้ำพุเทรวี่มากขนาดนี้ แต่ก็มีเรื่องเล่านะคะว่ากว่าน้ำพุแห่งนี้จะออกมาสวยได้แบบนี้ มีการสร้างขึ้นมาแล้วหลายต่อหลายครั้ง จนกระทั่งลงตัวที่แบบดีไซน์ของสถาปนิกชื่อฟรานเซสโก ซาลวี ในช่วงศตวรรษที่ 17 นี้เอง ส่วนกลางของน้ำพุมีรูปปั้นของเทพเจ้าเนปจูน ขี่รถม้าติดปีก แสดงถึงความมีสุขภาพที่แข็งแรง และความอุดมสมบูรณ์ของอาณาจักรอีกด้วยค่ะ หากใครได้มาทัวร์ยุโรป อย่าลืมมาโยนเหรียญเสี่ยงทายที่น้ำพุเทรวี่นะคะ

หากจะเรียกได้ว่าภูฏานนั้นเป็นดินแดนแห่งความศัรทธาก็ไม่ผิดครับ เพราะชาวภูฏานเข้าถึงศาสนาอย่างที่น้อยประเทศนักจะทำได้ ประชาชนของภูฏานนั้นเคร่งในศาสนาพุทธ เลยทำให้ประเทศภูฏานนั้นเต็มไปด้วยสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ มีที่ไหนกันบ้างวันนี้ทัวร์ภูฏานจะมาแนะนำให้รู้จักครับ

1. ทัวร์ภูฏาน วัดทักซัง
เป็นวัดที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดในภูฏานครับตั้งอยู่ชายเมืองปาโร เป็นวัดที่ตั้งอยู่บนหน้าผาที่สูงกว่า 700 เมตรจากหุบเขาปาโร ที่มีความสูงเหนือระดับน้ำทะเล 3120 เมตรการเดินทางมาที่วัดแห่งนี้ไม่ง่ายเลยครับ จะต้องใช้เวลเดินทาง 4-5 ชั่วโมงสำหรับเดินเท้า ซึ่งทางภูฏานก็มีม้าไว้บริการสำหรับนักท่องเที่ยวที่เดินไม่ไหว วัดแห่งนี้ได้รับฉายาว่า รังเสือ เพราะในตำนานของนิกายมหายานนั้นบันทึกไว้ว่า มีพระเหาะมาบนหลังเสือและนั่งวิปัสสนาอยู่ภายในถึงนานถึง 3 เดือนครับ

2. ทัวร์ภูฏาน วัดชันกังคา
เป็นวัดที่อยู่บนสันเขาของเมืองทิมพูครับผม เป็นวัดที่เก่าแก่ที่สุดของเมืองอีกด้วย วัดนี้เด่นสะดุดตาด้วยกำแพงสีขาวสะอาด สร้างโดยพระลามะทิเบตในศตวรรษที่ 15 พระประธานของวัดคือพระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวรครับ วัดนี้มีความพิเศษอยู่ที่จิตรกรรมฝาผนังโดยจะเป็นภาพท่านซังปา กาเร เยช โดร์จี ซึ่งเป็นผู้ก่อตั้งนิกายดรุ๊กปะขึ้นในทิเบตครับผม

3. ทัวร์ภูฏาน วัดคิชู
เป็นวัดที่ถือว่าเก่าแก่อีกแห่งของภูฏานครับผม ซึ่งจะเป็นโบสถ์โบราณสร้างโดยพระเจ้าซังเซน กัมโปถือว่าเป็นหนึ่งใน 108 โบสถ์ครับ โดยตามความเชื่อหากสร้างวัดท้งหมด 108 จะตอกอวัยวะ 108 จุดของนางยักษ์ที่นอนแผ่ไปทั่วเทือกเขาหิมะลัยครับ ภายในวัดนั้นมีประติมากรรมที่ศักดิ์สิทธิ์อยู่มากเลยทีเดียวครับ

เดี๋ยวนี้เป็นกระแสนิยมไปแล้ว เวลาที่เราไปเที่ยวต่างประเทศ มักมีสถานที่ที่ให้นักท่องเที่ยวสามารถถ่ายรูปที่ระลึกพร้อมแต่งกายประจำชาติ เพื่อเก็บไว้เป็นที่ระลึกในการมาเที่ยวประเทศนั้นๆ ทัวร์มาเลเซียเลยขอหยิบประเด็นเรื่องของเสื้อผ้า ชุดแต่งกายประจำชาติของชาวมาเลเซียมาบอกเล่ากัน เผื่อท่านไหนสนใจอยากตัดหรือซื้อชุดไปแต่งแฟนซี หรือเอาไปใส่เวลาไปเที่ยวมาเลเซียก็เก๋ไปอีกแบบ มาทัวร์มาเลเซียทั้งที งั้นเราไปดูสิว่าชาวมาเลเซียเขาแต่งกายกันอย่างไร

ชุดประจำชาติ
ชุดประจำชาติมาเลเซีย ชาย
ผ้าซิ่น หรือ ซิ่น เป็นผ้านุ่งของผู้หญิง มีลักษณะที่แตกต่างกันไปตามท้องถิ่น ทั้งขนาด การนุ่ง และลวดลายบนผืนผ้า
ผ้าซิ่นนับเป็นความภาคภูมิใจอย่างหนึ่งของหญิงไทย ในสมัยโบราณ การทอผ้าเป็นงานในบ้าน ลูกผู้หญิงมีหน้าที่ทอผ้า แม่จะสั่งสอนให้ลูกสาวฝึกทอผ้าจนชำนาญ แล้วทอผ้าผืนงามสำหรับใช้ในโอกาสพิเศษ เช่น งานแต่งงาน งานบวช หรืองานบุญประเพณีต่างๆ การนุ่งผ้าซิ่นของผู้หญิงจึงเป็นเหมือนการแสดงฝีมือของตนให้ปรากฏ ผ้าซิ่นที่ทอได้สวยงาม มีฝีมือดี จะเป็นที่กล่าวขวัญและชื่นชมอย่างกว้างขวาง
ผ้าซิ่นของไทยมักจะแบ่งได้เป็นสองลักษณะ อย่างแรกคือ ผ้าซิ่นสำหรับใช้ทั่วไป มักจะไม่มีลวดลาย ทอด้วยผ้าฝ้าย หรือด้ายโรงงาน (ในสมัยหลัง) อาจใส่ลวดลายบ้างเล็กๆ น้อยๆ ในเนื้อผ้า อีกอย่างหนึ่ง คือผ้าซิ่นสำหรับใช้ในโอกาสพิเศษ มักจะทอด้วยความประณีตเป็นพิเศษ มีการใส่ลวดลาย สีสันงดงาม และใช้เวลาทอนานนับแรมเดือน
ขนาดและลักษณะของผ้าซิ่นนั้น ขึ้นกับฝีมือ รสนิยม ขนบธรรมเนียมการทอในแต่ละท้องถิ่น และยังขึ้นกับขนาดของกี่ทอด้วย การทอผ้าด้วยกี่หน้าแคบ จะได้ผ้าที่แคบ ผ้าซิ่นสำหรับใช้จริงจึงต้องนำมาต่อเป็นผืนให้กว้างขึ้น อย่างไรก็ตาม ผ้าซิ่นในปัจจุบันจะทอด้วยกี่หน้ากว้าง ไม่ต้องต่อผืนอย่างในสมัยโบราณอีกต่อไป
ชุดประจำชาติหญิงมาเลเซีย
เครื่องแต่งกายประจำชาติของสาวมาเลย์ ส่วนใหญ่จะเป็นชุดยาว แขนยาว กระโปรงยาวกรอมเท้า และต้องคลุมผมมิดชิด ชุดประจำชาติแบบนี้ เรียกว่าชุด Tudung

การแต่งกายไปเที่ยวเกาหลี
• เสื้อคลุมกันหนาว รองเท้าที่สวมสบาย ถุงเท้า ถุงมือ
• กางเกงเลกกิ้งหนาๆ หรือ กางเกงยีนส์
• ผ้าพันคอ ที่สวมหู
จัดกระเป๋าเดินทางไปเกาหลี
• น้ำหนักควรไม่เกิน 20 กิโลกรัม ต่อ 1 ท่าน (หากเกินคิดเพิ่มกิโลละ 400 -500 บาท)
• ควรตรวจป้ายชื่อทุกครั้ง เนื่องจากกระเป๋าได้ไปอยู่ที่ห้องพัก จะมีป้ายผูกกระเป๋า ซึ่งภาษาที่ใช้ติดกระเป๋าจะเป็นอังกฤษ
• ควรเลือกกระเป๋าที่มีขนาดใหญ่และแข็งแรง มีล้อได้ยิ่งดี เนื่องจากการบริการที่เกาหลีจะมีน้อยมาก อันไหนที่ช่วยตัวเองได้ก็ช่วยไป ถ้าหากต้องการบริกร จะต้องเสียค่าทริปตามมารยาทอย่างน้อย 5000 – 6000 วอน
เตรียมเงินไปเกาหลี
• บัตรเครดิตสำหรับใช้ที่เกาหลี (ถ้ามี)
• เงินวอน หรือ เงินดอลล่าร์สหรัฐ สำหรับการซื้อของเล็กๆน้อยๆ
เครื่อง ATM ที่เกาหลี
• คุณสามารถถอนเงินสดจากบัญชีของท่านได้ตามโรงแรงใหญ่ๆ ห้างสรรพสินค้า หรือ สถานีรถไฟใต้ดิน และตามสถานที่ท่องเที่ยวอื่นๆได้อย่างง่ายดาย แต่ทางที่ดีควรเตรียมเงินสดไปให้พร้อมจะดีกว่า หรือถ้าหากเราต้องการแลกเงินควรสอบถามหัวหน้าทัวร์ หรือ ไกด์ท้องถิ่นของเกาหลีได้
ของมีค่าเมื่อต้องไปเกาหลี
• แนะนำว่าไม่ควรติดตัวไปด้วยจะดีกว่า เพราะอาจจะเกิดการสูญหาย หรือ ขโมยได้ แต่ถ้าจำเป็นต้องติดตัวไป ควรเอาไว้กับตัวตลอดเวลา ห้ามเผลอวางไว้บนโต๊ะหรือบนเบาะรถโดยสารเด็ดขาด
เรื่องอื่นๆที่ควรรู้
• กระแสไฟฟ้าที่เกาหลีมี 110, 220 โวลต์ บางโรงแรมก็อาจจะมีการใช้ระบบเดียวกันกับไทย แต่ก็ควรที่จะเตรียมตัวแปลงปลั๊กเต้าเสียบแบบสามขาไปด้วย เนื่องจากที่เกาหลีขอบใช้เต้าเสียบแบบหัวกลม
• สนามบินทุกแห่งจะป้องกันไม่ให้พกมีดพับหรือของมีคมอยู่แล้ว
• เกาหลีไม่อนุญาตไม่ให้นำของเหลวขึ้นเครื่อง
• ใครมีโรคประจำตัวควรพกยาไปด้วย

มีสถานที่อยู่สถานที่หนึ่งที่บรรดาบริษัททัวร์ที่จัดทัวร์อินเดียมักบรรจุเข้าในโปรแกรมทัวร์อินเดียของตนอยู่เสมอๆ ไม่ว่าจะเป็นทัวร์ระยะสั้นหรือทัวร์ระยะยาวก็ต้องมีสถานที่แห่งด้วยกันทั้งสิ้นเพราะสถานที่แห่งนี้ถือว่าเป็นเมืองแห่งอุดมคติต้นแบบของชาวอินเดียและของคนทั่วโลก

               เมืองแห่งอุดมคติหรือชื่อที่นักท่องเที่ยวทัวร์อินเดียเรียกขานกันว่าออโรวิลล์นี้ถูกสร้างขึ้นมาตั้งแต่ปีพุทธศักราช 2511 โดยมีการตั้งความหวังให้เมืองนี้เป็นเมืองที่มีแต่ความสงบสุขไม่มีการแก่งแย่งชิงดีชิงเด่นกัน ไม่มีการแบ่งในเรื่องของเชื้อชาติ การเมือง ศาสนา การถือกำเนิดของออโรวิลล์นั้นแรกเริ่มเดิมทีถือกำเนิดมาจากศรีอรบินโด นักปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่ชาวอินเดียผู้นำขบวนการเคลื่อนไหวเพื่อปลดปล่อยอินเดียจากการยึดครองของอังกฤษที่ต้องการให้คนทุกชนชั้นได้อยู่ร่วมกันอย่างสันติสุข ต่อมาทางรัฐบาลอินเดียได้เล็งเห็นถึงความสำคัญของหมู่บ้านแห่งนี้รวมถึงนักท่องเที่ยวที่ไปทัวร์อินเดียและได้เคยไปเยือนออโรวิลล์ต่างก็เขียน Blog ในเรื่องของความประทับใจในหมู่บ้านและคนในชุมชนอย่างต่อเนื่องจนกระทั่งเรื่องทั้งหมดได้ไปเข้าหูองค์การยูเนสโกจึงได้มีการส่งคนมาสำรวจและให้การสนับสนุนช่วยเหลือจนกลายเป็นหมู่บ้านในอุดมคติที่สมบูรณ์ดังที่เห็นกันอยู่ในตอนนี้

               ปัจจุบันออโรวิลล์แห่งนี้ได้รับการยกย่องจากองค์การยูเนสโกว่าเป็นหมู่บ้านตัวอย่างในโครงการที่มีผลต่ออนาคตของมนุษยชาติและเป็นต้นแบบแห่งสันติภาพที่ทั่วโลกควรนำไปใช้ในประเทศของตน แต่สำหรับประเทศไทยแล้วกับสถานการณ์ในขณะนี้ผมเชื่อว่าต้องรออย่างน้อยๆ 20-30 ปีครับกว่าเข้ารูปเข้ารอย